شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا)- به عنوان یک حرفه ای روابط عمومی، شما احتمالا بارها ناگزیر به نوشتن و یا ویرایش مطلبی شده اید. این که آیا این کار مربوط به یک کتاب، یک فیلم، یک برنامه تلویزیونی و یا حتی یک مقاله مجله باشد تبدیل یک مطلب طولانی به یک یا دو پاراگراف می تواند یک وظیفه دلهره آور باشد، البته، هدف این است که به خوانندگان در مورد این کار به اندازه کافی اطلاعات داده شود تا خود بخواهند آن را تجربه کنند.

کلید خلاصه کردن یک کتاب 400 صفحه ای و یا یک فیلم دو ساعته به چند جمله، شناسایی برجسته ترین نقاط داستان و توصیف آنها در کمترین کلمات ممکن است. فراتر از آن، هر چند، خود خلاصه باید خواندنی باشد. شرح خسته کننده از یک بازی جالب و یا برنامه تلویزیونی، اثر مورد نظر را بر روزنامه نگاران و یا خوانندگان آن ها، بینندگان یا شنوندگان ندارد.

مثل همه کارهای دیگر هر چه بیشتر مطلب خلاصه کنید، انجام این کار برای شما آسانتر می شود. من در دهه گذشته نزدیک به هزار مطلب را نوشته و یا ویرایش کرده ام. اما در اینجا راه هایی برای شروع ذکر می شود:

1. صحنه ها را مرتب کنید. خط اول خلاصه باید به خواننده کمک کند تا بتواند زمان و مکان وقوع داستان را تجسم نماید. برای جلب علاقه خواننده هر زمان که ممکن است از چاشنی طرح معما استفاده کنید.

2.یافتن تعارض مرکزی داستان. هر داستان، اعم از تخیلی یا غیر تخیلی دارای یک کشمکش اصلی است. پدر ... در جستجوی فرزند گمشده خود در اقیانوس پهناور، موضوعی است که داستان را به جلو سوق می دهد. شناخت تعارض اصلی و سپس توصیف آن، برای نوشتن یک خلاصه خوب ضروری است.

3.در جزئیات کلیدی بپاشید. به طور مشخص، لازمه خلاصه کردن یک کار طولانی به یک پاراگراف، حذف حدود 99.99? از جزئیات آن می باشد. با این حال، ذکر برخی از جزئیات خلاصه داستان را مهیج تر کرده و اطلاعات را با بازده بیشتری نسبت به استفاده از زبان مبهم و یا کلی گویی به خواننده منتقل می کند.

4.از زمان حال استفاده کنید. خلاصه مطلب، قوی تر و زنده تر خواهد بود وقتی که به زمان حال نوشته شود و نه به زمان گذشته.

5.از صفت و قید، کمتر استفاده کنید. اغلب گفته می شود که "نمایش دادن" بهتر از "بیان کردن" است. این بدان معناست که استفاده از اسامی و افعالی که به خوبی انتخاب شده باشند بهتر از استفاده از صفت ها و قیدها است.

6. پرده سوم را تنظیم کنید و در آن متوقف شوید. اغلب آثار داستانی و حتی بیشتر کتاب های غیرداستانی و فیلم ها دارای سه پرده هستندکه می توان اینگونه شرح داد: پرده اول- قرار دادن قهرمان داستان بالای یک درخت، پرده دوم- پرتاب سنگ به او، پرده سوم-پایین آوردن او. در هنگام نوشتن یک خلاصه، ما نمی خواهیم که داستان را بدون پایان رها کنیم، اما چنانچه خطرات را به خواننده بگوییم داستان را برایش جذاب تر نموده ایم.

کیفیت خلاصه داستان می تواند بین یک پایان شاد و یا پایانی غم انگیز برای یک کمپین روابط عمومی تفاوت ایجاد کند. رعایت این نکات به شما کمک خواهد کرد که به توسعه این مهارت بسیار ارزشمند بپردازید.

اندرو هیندز رئیس شرکت آموزش نویسندگی در ال. ای می باشد.